stara trampolina

Wydaje mi sie, ze ciagle nie zyje tylko gram. Wiem ze moglabym przestac z mysleniowym sposobem zycia, z analiza wszystkiego przez wszystko, ale nie potrafie, na razie. Wydaje mi sie, ze w pewnym momencie wpadlabym w wir zycia i juz nie miala zadnego punktu odniesienia. Wszystko by mi sie zlewalo, zadnej moralnosci tez. No wlasnie na ile myslenie ma z tym zwiazek?

Heh co do gry jeszcze. Tak wlasnie, jadac metrem nie siedze na siedzeniu tylko gram siedzenie na siedzeniu. W sumie to nie jade metrem tylko odgrywam jazde metrem. Jakbym nie miala wlasnego zycia. Jakby tylko liczyli sie ci wokol, ktorym chce cos udowodnic. To jest trudne. I dalej jesli ktos chce byc dobry w tym co robi, musi byc tez dobry w grze. Jak to zrobic? wiele tkwi w szczegolach,  wiele dzieje sie na wyczucie, moze jest to np. wyczucie estetyki (seksownej, wladczej, pokrzywdzonej, tragicznej, smutnej, itd). Ruchy i uklad ciala, nawet oddech, no i wyglad, te rzeczy, ktore niby sa nieswiadome. Wydaje mi sie , ze moglabym byc swietna aktorka, tyle, ze chyba w karierze przeszkadzaly by mi przerwy miedzy spektaklami. Co jesli potrafie tylko grac, jesli mnie nie ma prawie? albo to ja troche skarlowacialo? Moge grac rozne role, moge. Dziwne czuje to. Czuje, ze tego jest malo i wydaje mi sie niemozliwe do odroznienia gry i prawdy. Bo zaczelam gre uznawac za prawde, zeby byc bardziej przekonujaca.        Gdzies przeczytalam (co w sumie chyba kazdy jakos sam odkrywa), ze jesli chcesz kogos oszukac, to najlepiej ci to wyjdzie jesli przekonasz sam siebie. Mozna to zrobic na chwile. Na chwile wierzysz, ze nie jestes tym tylko tym innym i wtedy ludzie wierza. Ale jak odroznic te gre od wiary w siebie. Moze my tak na prawde nie istniejemy tylko wszystko sie gra??

Ona mnie nie interesuje. Interesuja mnie ci, ktorzy sa ode mnie lepsi, silniejszy... hmm zalosny obraz, moze

Ktorzy to? i jeszcze jedno... jak sie odnosza do tych pod nimi?

.........................

ulegam reklamie i sama ja rozpowszechniam, reklamuje sama siebie, ucze sie od najlepszych, rzuc puste chwytliwe haslo, zrob chwilowa promocje wlasnej dobroci, rozdaj sie troche za darmo, rozpoznaj klienta, nastaw sie na klienta jakiego?, a jakiego chcesz, wszystko zalezy jakim jestes lub jakim chcesz byc produktem. Czasem to produkt tworzy klientow czasem na odwrot. 

co w srodku?

skumulowane uczucia, konflikty, burza wszytsko sie kotluje, a na wierzchu napiety usmiech zlozone raczki i wygladzone wloski, wszystko, byleby tylko nie wyszlo na jaw, bo Bog przebacza, ale ludzie nie, lamanie kosci wchodzi w gre jesli masz przed nim kleknac, bo tylko on wydaje ci sie wybawieniem, zmusisz sie do udawania pelnej dobroci, zaliczysz wszytkie wazne i mniej wazne jej objawy, udowodnisz sama sobie, ze przeciez robisz to czy tamto, wiec to znaczy, ze to ty to robisz, tak no przeciez to jestes ty, glosy innych utwierdzaja cie w przekonaniu, no bo cie widza, mowia "ty, hej zrobilas to (ty)", Budujesz niby siebie, cala armie swoich postaci, zanim sie zaczniesz z nimi zlewac , jest mala sekunda, ktora mowi, ze o czyms zapomnialas,byc moze o sobie? wszystkie te postacie sa dobrze odgrywane, ale nie ma w nich ciebie. I co? teraz bunt teraz bede tylko ja, no i dobrze , moze dobrze, tylko uwazaj, zeby ranic tych bardziej odpornych. czy przetrwarzanie siebie musi sie odbywac kosztem innych? moze kosztem ich iliuzji co do ciebie to tak,  ostatnio powiedzialam, ze jestem na ciebie wkurwiona, ze  mam ochote cie zabic, ale placze, bo tego nie chce, ale bardzo mocno trzymam sie tego, ze z dwojga zlego wole zostac niezdecydowana, z braku wyjscia, wole stac w miejscu, zebys widzial, ze cos jest nie tak, we mnie, w tobie? moze razem,nie wiem, ufam ci

[po przeczytaniu notki innam o wycieczce do Lwowa]

tu tu moja, twoja wolnosc jest prawie, ze najwazniejsza. Ale, zeby nie bylo, ze ta wolnosc jest jakas bylejaka, nadaje sie jej sens, jakikolwiek. Gdy jest spotkanie dwoch wolnosci w konflikcie, nie wiem na jakiej zasadzie czasem, ktoras wygrywa. Moze na zasadzie wynalezienia jak najwiekszej ilosci bledow w okreslonym czasie dyskusji, kto sie pierwszy zlamie. Wielka jest wojna gdy pragnienia nie sa spejnione, gdy komfort, bezpieczenstwo, obsluga nie sa zapewnione, wymagania, ciagle i czesto bezpodstawne. Bo jestem czlowiekiem i jestem wazny. Na ulicy, w sklepie, urzedzie, na uczelni, imprezie gdziekolwiek. Podczas zajec np. to czesciej studenci sa wazniejsi niz profesorowie. Mozna ich doprowadzic do roznych stanow psychicznych.  Jesli chodzi o ponizenie, to latwiej to ujdzie w relacji uczen-nauczyciel niz odwrotnie. Tak jest przyjete, choc oczywiscie wszystkoz zalezy od czlowieka, czy ma wlasne zasady czy polega np. na systemie i szczesciu, loterii.

Pracuje w piekarni w dosc drogiej dzielnicy Paryza. Przychodza tu rozne okazy, a ja moge sie powierzchownie zapoznac z francuskimi wybrykami.Wlasnie jak czytam relacje innam z Lwowa mozna znalesc i jakos nakreslic bardziej roznice, cokolwiek zobaczyc z innego punktu widzenia, niz ten gdy jest sie wciagnietym w ten kolowrotek. Zupelnie inne swiaty. Czasem smieszy mnie jak, ktos mowi, pozwol komus byc inny, bo to pozwala swiatu byc tak roznym i ciekawym, nie jednolitym, homogenicznym tworem. Niby nie ma zadnych norm i wszystko jest wzgledne, ale chyba tylko na chwile. Czy bogaci potrzebuja widziec biednych, zeby widziec siebie? 

rzuca blyskotliwymi zdaniami, tekstami madrymi wyrwanymi ze swej madrosci, mysli, moze sie zlapia na to i dalszy dyskurs przyjma na wiare, zaimponuje im, zadko mozna sie doszukac jakiegos sensu, sprawia wrazenie, ze kieruja nia jakies wewnetrzne roszczenia, wojny uczuc, uczucia same, biorac sobie fragmenty skadinnad sensownych zdan za srodek przepchania wlasnej postawy, ktorej sama nie portrafi okreslic. "Odgadnij ja za mnie" Za kazdym razem okreslona znajduje swoich wrogow i podczas walki o przetrwanie juz szuka innego ujecia, ktore nada jej forme, unik, zmylka, uskok, wycofanie, trudno ja "zlapac" w rozmowie, wymyka sie, ci ktorzy chca ja posiasc mowia, ze jest zjawiskowa i pelna tajemnic. Mowia tak, bo z wlasna checia posiadania czuja iluzje przewagi i wladzy (obecnej lub w przyszlosci), tak na prawde nie interesuje ich jej sens co raczej fakt jego widocznego braku. Ten brak ich przyciaga. Jest tak eksponowany, ze trudno go nie zauwazyc. Wszystko co mowi jest po to i jest w taki sposob , zeby do swiadomosci innego doszlo to , ze ma przeczytac miedzy wierszami...ona, ta, ja, ty